Το είδος Origanum microphyllum είναι ένας πολυετής αρωματικός θάμνος, ενδημικό της Κρήτης, γνωστό στους ντόπιους με τα κοινά ονόματα «ματζουράνα» και «αντωναίδα» (στην Ανατολική Κρήτη). Εντοπίζεται στην ευρύτερη περιοχή των ορεινών όγκων των Λευκών Ορέων και της Δίκτης, σε μεγάλο υψομετρικό εύρος, από σχεδόν το επίπεδο της θάλασσας μέχρι και τα 1800 m. Ο συνήθης βιότοπός της είναι ανοιχτές πετρώδεις και βραχώδεις θέσεις, αλλά και φρύγανα και ανοίγματα δασών.
Φυτό πολυετές με ξυλώδη και στρεβλή βάση, φύλλα ωοειδή έως σχεδόν κυκλικά που καλύπτονται από λευκές τρίχες και στις δύο επιφάνειές τους, και ανθοφόρους βλαστούς λεπτούς και εύθραστους, με μήκος έως 15 εκατοστά. Τα άνθη σχηματίζουν πυκνούς και στενούς στάχυς. Στεφάνη με χρώμα που ποικίλει από ανοιχτό έως σκούρο ρόδινο ή πορφυρό. Πρόκειται για πολύμορφο είδος καθώς διακρίνονται συνολικά 5 υποείδη του.
Το Lilium albanicum είναι ένας από τους 5 εκπροσώπους του γένους Lilium στην Ελλάδα και ένα από τα δύο ελληνικά είδη με κίτρινα άνθη. Η εξάπλωσή του εντός συνόρων περιλαμβάνει την Πίνδο και βουνά της βόρειας Ελλάδας, ενώ εκτός Ελλάδας έχει εντοπιστεί στην Αλβανία, τη Βουλγαρία και την πρώην Γιουγκοσλαβία. Το εντυπωσιακό αυτό φυτό στολίζει λιβάδια και ανοίγματα δασών σε μεγάλα υψόμετρα, συνήθως μεγαλύτερα των 1450 μ., ενώ μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 2200 μ. Βρίσκεται σε ανθοφορία κατά τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.
Το Helichrysum heldreichii είναι ένα τοπικό ενδημικό είδος της Κρήτης και απαντά μόνο σε σε κάθετα ασβεστολιθικά βράχια σε δύο φαράγγια του Ν. Χανίων, στο φαράγγι της Σαμαριάς και στο φαράγγι της Αράδαινας. Ο πληθυσμός του είδος αριθμεί συνολικά λιγότερα από 2.000 άτομα. Ανθίζει από τον Μάιο έως τον Ιούνιο.
Πολυδιακλαδιζόμενο χαμαίφυτο, μέγιστου ύψους 100 cm, με περιττώς πτεροειδή φύλλα, καλυμμένα από γκρίζου χρώματος τρίχωση. Τα άνθη εμφανίζονται σε πυκνούς βότρυς από τον Απρίλιο έως τις αρχές Ιουνίου, αναλόγως της θέσης και του υψομέτρου. Είναι ενδημικό της Κρήτης, κοινότατο σε κάποιες περιοχές, όπου σχηματίζει μεγάλους πληθυσμούς. Φύεται σε πετρώδεις, ασβεστολιθικές πλαγιές με φρύγανα, ακόμα και σε άκρες δρόμων, σε υψόμετρα έως και τα 1100 m. Μια πρόσφατη αναφορά του από το νησί της Ρόδου φαίνεται να αφορά τυχαία εισαγωγή.
Το είδος Arum purpureospathum είναι ενδημικό της φυτογεωγραφικής περιοχής Κρήτης – Καρπάθου, γνωστό από λίγες θέσεις στα νότια του Νομού Χανίων (περιοχή Σφακίων) και την Κάρπαθο. Ο locus classicus του είδους είναι ο οικισμός της Παλαιάς Αγίας Ρουμέλης, στην έξοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς, όπου τα φυτά αναπτύσσονται σε πετρώδεις θέσεις, αλλά και σε χαλάσματα παλιών πέτρινων κτιρίων και ξερολιθιές.
Ο Crocus biflorus subsp. stridii είναι ένας αρκετά σπάνιος κρόκος, ενδημικός της Ελλάδας, γνωστός μέχρι στιγμής μόνο από τους νομούς Θεσσαλονίκης και Ξάνθης. Τα αρωματικά του άνθη, χρώματος λευκού ή λιλά, με σκούρες ραβδώσεις στα τρία εξωτερικά τέπαλα, σε συνδυασμό με την σπανιότητά του, τον καθιστούν πολύ ελκυστικό για συλλέκτες, γι’ αυτό και συμπεριλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων του 1995 με το χαρακτηρισμό «Τρωτό».
Το Colchicum chimonanthum K. Perss. όπως όλα τα κολχικά είναι ένα γεώφυτο με άνθη που ξεπροβάλλουν λίγα εκατοστά πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Όπως υποδηλώνει και το όνομά του, ανθίζει κατά τη διάρκεια του χειμώνα, από τον Δεκέμβριο έως και τον Φεβρουάριο. Τα τέπαλά του είναι λευκά ή μπορεί να έχουν μια απαλή ρόδινη-ιώδη απόχρωση. Ανάμεσά τους, ξεπροβάλλουν οι στήμονες με τη χαρακτηριστική χρυσοκίτρινη βάση. Φύεται σε πλαγιές με χαμηλή ποώδη βλάστηση και αραιούς θαμνώνες.
Φυλλοβόλο δέντρο ή συχνά θάμνος ύψους μέχρι 25 m. Το υποείδος έχει ευρεία εξάπλωση στην Ευρώπη, από τη Σκανδιναβία και τη βόρεια Ρωσία έως την κεντρική Ευρώπη και τη Βαλκανική χερσόνησο. Στην Ελλάδα η γεωγραφική του εξάπλωση περιορίζεται στη δυτική Ροδόπη, όπου απαντά σε πέντε θέσεις, σε υψόμετρο άνω των 1.000 m. Eυδοκιμεί κατά μήκος ρεμάτων σε υγρές, πλούσιες σε θρεπτικά στοιχεία θέσεις. Η περιοχή εμφάνισης του υποείδους στην Ελλάδα είναι σχετικά μικρή, <2.000 km2, εξαιτίας κυρίως του εξειδικευμένου βιοτόπου που εμφανίζεται.
Το είδος Centaurea heldreichii είναι πολυετές, χασμοφυτικό, στενότοπο ενδημικό είδος της Δυτικής Ελλάδας. Είναι είδος προτεραιότητας για προστασία σύμφωνα με τα Παραρτήματα ΙΙ και IV της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ και θεωρείται Κρισίμως Κινδυνεύων (CR), καθώς η συνολική επιφάνεια εξάπλωσής του δεν ξεπερνά τα 10 km2, σύμφωνα με το IUCN RED LIST of Threatened Species (IUCN 2012) και με το European Red List of Vascular Plants.