Η Paeonia mascula subsp. hellenica είναι ένα ρωμαλέο, πολυετές φυτό, με βλαστό που φτάνει σε ύψος τα 60 εκ. Τα εντυπωσιακά, συνήθως λευκά, κυπελλόμορφα λουλούδια της, που μπορεί να φτάσουν σε διάμετρο τα 13 εκ., είναι ένα ζωντανό μάθημα ανθικής μορφολογίας, καθώς μπορεί κανείς να διακρίνει μακροσκοπικά, τα επιμέρους ευμεγέθη ανθικά τμήματα, όπως οι πολυάριθμοι στήμονες με τους κίτρινους ανθήρες και τα εριώδη καρπόφυλλα με την κόκκινη, ελικοειδή στιγματική περιοχή. Η περίοδος άνθισης κρατά από τον Απρίλιο έως και τον Ιούνιο.
Ο δενδρόκεδρος (άρκευθος ο δρυπώδης) είναι δένδρο μικρού ή μεσαίου μεγέθους (12-20 m), ορεινό και ενδημικό είδος της ανατολικής Μεσογείου (Ισραήλ, Λίβανος, Συρία και Τουρκία). Μοναδικοί φυσικοί πληθυσμοί δενδρόκεδρου στην Ευρώπη απαντώνται στον Πάρνωνα και στον Ταΰγετο (ΝΑ Πελοπόννησος), σε ασβεστολιθικά εδάφη και υψόμετρο 300-1.500 m. Σχηματίζει αμιγείς ή μικτoύς πληθυσμούς με τον αγριόκεδρο (Juniperus oxycedrus L.), την κεφαλληνιακή ελάτη (Abies cephalonica Loudon) ή τη μαύρη πεύκη (Pinus nigra J.F. Arnold subsp. nigra).
Η Οφρύς της Ελένης (Ophrys helenae Renz) είναι το μοναδικό είδος του γένους Ophrys που εμφανίζεται χωρίς θυρεό, ενώ είναι εύκολα αναγνωρίσιμη από το βελούδινο πορφυρό – κερασί χείλος της, το οποίο συχνά εμφανίζει ένα κιτρινωπό περιθώριο. Παρόλο που το χρώμα και η ομορφιά της συγχέουν το όνομά της με την Ωραία Ελένη της αρχαιότητας, αυτό οφείλεται στη Helen Renz, μητέρα του Jany Renz, ο οποίος τη βρήκε και την περιέγραψε πρώτη φορά από την Κέρκυρα, το 1928. Είναι ενδημικό της Βαλκανικής χερσονήσου, με κέντρο εξάπλωσής της τη Βορειοδυτική Ελλάδα.
Τα έντονα κίτρινα άνθη του και η σχετικά πρώιμη εαρινή ανθοφορία του σίγουρα θα σας τραβήξουν την προσοχή. Πραγματικό στολίδι πάνω στα βράχια το Linum arboreum είναι ένας θάμνος, που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο σε ύψος, αν και συνήθως είναι πιο χαμηλός και συμπαγής. Τα φύλλα του είναι λεία και παχιά, ενώ τα άνθη του εμφανίζονται σε ολιγανθείς δέσμες από τον Μάρτιο έως και τον Μάιο αν και περιστασιακά μπορεί να ανθίσει από τον Ιανουάριο.
Χαρακτηριστικό φυλλοβόλο, υγρόφιλο δένδρο με ύψος 20-30 m, με τις κοινές ονομασίες σκλήθρο και κλήθρα η κολλώδης. Η άνθιση λαμβάνει χώρα Φεβρουάριο-Μάρτιο και η ωρίμανση των σπερμάτων τον Οκτώβριο. Αναπτύσσεται σε βαθιά και υγρά, αργιλοαμμώδη εδάφη, συχνά σχεδόν μέσα στο νερό, σε ρέματα ή ποταμούς, συνήθως στην παραμεσογειακή ζώνη βλάστησης, σε υψόμετρα 0-1500 m. Είναι φωτόφιλο είδος, αναπτύσσεται γρήγορα σε νεαρή ηλικία, στερεώνει πολύ αποτελεσματικά τις όχθες και είναι πολύ ανθεκτικό στις κλαδεύσεις και τις πλημμύρες. Απαντά κυρίως στη Β. και Κ.
To Colchicum asteranthum είναι ένα κολχικό που ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα, το 1999, και περιγράφηκε τρία χρόνια αργότερα. Μέχρι στιγμής έχει εντοπιστεί μόνο στο όρος Λύρκειο της Πελοποννήσου, όπου, μάλιστα, η εξάπλωσή του περιορίζεται σε πλαγιές με νοτιοδυτική έως νοτιοανατολική έκθεση. Η πολύ περιορισμένη αυτή εξάπλωση καθιστά το Colchicum asteranthum ένα από τα σπανιότερα κολχικά της Ελλάδας.
Το Colchicum atticum Spruner σαν γιορτινό στολίδι, έρχεται να φωτίσει το χειμερινό τοπίο, ανθίζοντας από τον Νοέμβριο μέχρι και τον Φεβρουάριο. Μικροσκοπικό γεώφυτο, τα λευκά ή ιώδη άνθη του εξέχουν μόλις λίγα εκατοστά πάνω από το έδαφος, ανάμεσα στα φύλλα που εμφανίζονται ταυτόχρονα κατά την άνθιση. Παρότι ακριβοθώρητο, είναι είδος ολιγαρκές, εμφανιζόμενο σε ανοιχτές πετρώδεις θέσεις ανάμεσα σε φρύγανα, μέσα σε αραιά πευκοδάση, ακόμη και σε ελαιώνες. Οι κάτοικοι των Αθηνών μπορούν να το βρουν ακόμη και στο λόφο του Λυκαβηττού, στο κέντρο της πόλης.
Το είδος Spiranthes spiralis είναι μια ορχιδέα, που σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες ορχιδέες της χώρας μας, που ανθίζουν την Άνοιξη, αυτή ανθίζει το Φθινόπωρο (Σεπτέμβριο έως Νοέμβριο). Έχει πάρει το όνομά της από τη σπειροειδή διάταξη που έχουν τα άνθη της. Το ανθοφόρο στέλεχος φύεται ακριβώς δίπλα σε ένα ρόδακα, η ζωή του οποίου διαρκεί για μια βλαστητική περίοδο και μετά ξεραίνεται. Από τη βάση του ξεραμένου ρόδακα βλαστάνει το ανθοφόρο στέλεχος το οποίο φέρει έως και 30 μικρά λευκοπράσινα άνθη.
Το είδος Silene orphanidis Boiss. είναι ένα σπάνιο τοπικό ενδημικό που απαντάται μόνο σε θέσεις γύρω από την κορυφή του όρους Άθως και σε υψόμετρο που κυμαίνεται από τα 1700 έως τα 2000 μ. Φύεται σε βραχώδεις πλαγιές και σχισμές ασβεστολιθικών βράχων σε ημι-σκιασμένες θέσεις, κοντά και πάνω από τα δασοόρια, με πολύ μικρό πληθυσμό που αποτελείται από 60 έως 100 άτομα.
Ο Crocus cancellatus subsp. mazziaricus είναι ένα γεώφυτο με εξάπλωση σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, με εξαίρεση την Κρήτη και τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, τα Βαλκάνια και τη Βορειοδυτική Τουρκία. Πρόκειται για τον πρώτο κρόκο που ανθίζει το φθινόπωρο με περίοδο άνθισης από το Σεπτέμβριο εώς και το Νοέμβριο. Το είδος αυτό απαντάται από το επίπεδο της θάλασσας και έως τα 1500 μέτρα ενώ εντοπίζεται σε φρύγανα, πετρώδεις τοποθεσίες, θαμνώνες και ξέφωτα δασών.